Quarantined

Pagtakbo ng oras na tila'y walang humpay 
Sa isang gabing malamig ang simoy, 
Dala'y samyo ng tubig alat 
Sa pigurang nakatingala sa alapaap. 
Itinuwid ang bola ng sinulid Patungo sa mga bituing marikit. 

Dalawang mata'y ipinikit; 
Payapang inalala ang lahat ng mga pasakit. 
Kinimkim nang ilang dekada, 
Sa pusong napuno ng takot at pag-aalala. 
Nag-aalab ang poot at pagkasi, 
'Di mawari kung alin ang magwawagi. 
Tila ako'y nasa isang teatro. 
Patuloy kong ginagampanan ang karakter na inilaan, 
Kung saan ako'y isang hamak na tumitingala 
At inaasam ang isang bituing marilag. 
Sa pagpapatuloy ng palabas, 'Di ko sukat akalaing ako'y masisilayan, 




Pinansin, 
inalagaan, 
at hinagkan. 

Ang puso'y napuno ng kapayapaan at kagalakan. 
Kay bilis ng panahon, 
Dumating ang isang daluyong. 
Sa akin siya'y nanlamig at inagaw Ng isang magnanakaw. 
Hinarap ko siya't tinanong dahil sa aking pagdaramdam. 
Sinabi niyang hindi naman talaga niya ako mahal; 
Naburyo lamang siya sa kanyang tahanan Kaya't ako'y kaniyang pinaglaruan.


Napakabilis ng pangyayari, 

Akala ko'y ikaw na hanggang sa huli. 
Akala ko'y ikaw ang magiging kabiyak. 
Akala ko'y ikaw ang magpupunan sa aking pusong wasak. 

Masasabi kong ako nga'y nasa isang teatro. 
Hindi ko batid ang mga maaaring mangyari. 
Ang mga salitang maiuusal ng bawat mga labi 
Ay pawang nais ng bawat isa sa amin. 
Isang palabas muli ang naglaho. 
Mapait ang naging pagtatapos. 
Isa sa mga karakter ang hindi nagmaliw ang pag-irog nang taos, 
Sapagkat ang puso'y piniling maging bilanggo.






Original content poetry by Aeril

Bulag ( A Covid19 Poem From The Perspective Of A Gen Z)

Mula sa sakripisyo ng mga front liners
Kailan kaya magwawakas ang pagtulo ng mga luha
Buhay na nawala dahil sa kalabang di nakikita,
Kailan kaya muling sisikat ang panibagong umaga?


Tulong doon tulong dito,
Iyak doon iyak dito,
ang bulsa ng gobyerno tila ba'y naging gasgado
Paano na kaya kung mawalan na ng pondo?
Paano na kaya kung sumuko na ang mga nagsasakripisyo?


Paano nga ba natin kakaharapin ang ating sariling anino?
Sino nga ba ang tunay na kalaban natin dito?
Gobyerno? O tayo mismong mga mamamayang Pilipino?
Paano tayo makakabangon kung patuloy lang tayong aasa sa pulitiko?


Mula sa laban na ito, na luha ang simbolo,
Bumangon tayo at patuloy na maging disiplinado,
At kung ang may likha ang ating magiging sentro,
Tiyak na tayo ay panalo sa labang it.




~ Original content by KJODS

Ikaw Pa Rin Ba Hanggang Sa Ating Pagtanda?

Nitong nakaraang Sabado, i watched Ben Platt's concert over Netflix. Not to mention the soulful music, I was really impressed by one of the songs, by its lyrics and content - Grow as We Go.

It relates beautifully about love and relationships needing space and growing.

Do you really need to break-up or cool-off with someone you love because you needed space...? Or when you feel like you needed to grow on your own, is it needed for you to leave your SO?

My thoughts about these circumstances when it tries to rock the boat in your relationship is the common alibi of those mentioned above, in retrospect, the actual reason isn't about growing or needing space - it's about falling out of love with that person.

Siguro mali ako on my observations, pero ang pag-ibig ay nagbabago, hindi siya consistent pero kung matututo ang dalawang tao upang alagaan at gawing matamis ang pagsasamahan sa gitna ng mga bumabangong pagsubok sa relasyon, siguro isa iyon sa mga susi upang magtagumpay na steady at maging matatag ang isang pagsasama.

"I don't think you have to leave 

if to change is what you need

You can change right next to me

when you're high i'll take the lows

You can ebb and i can flow

and we'll take it slow

and grow as we go"

Leave your thoughts in the comments.

@billymacdeus (Instagram)

@macdeuz (Facebook Page)

Missed Connections Part 1

Our eyes locked...
it was awkward
my heart thumped
so fast
i felt like a lion
leaping out
to give you
a fierce hug

you flashed
your pure white teeth
your eyes
smiled and so sincere
it was dancing
erotically
but in a discrete way
asking, questioning, waiting

i brushed my arms
incidentally
in a non essential way
to check
the thermometer
if you would give in
to my body's dictation

you were amazed
you set the trap
you walked..
slowly, lookin me back
with a wink
seducing
your eyes, so wonderful

i followed you
i cornered you
i was about
to give a buss
addicted
by your eyes flashing
with mischief

but you smack me
with your hot lips
so hot that i quivered
with ecstasy
i came uncontrolled
with our locked embrace
so hot that i almost fainted

slowly...easily
you lowered your lips
down to my neck...
squeezing my ...


(to be continued...)




® Poetry by MoonShot
(original content submission)

Ang Tamang Mindset sa Panahon Ngayon

Oo andami kong gusto: mga bagay na aking nakita, mga naramdaman na gusto kong maulit, mga nasa kong nais matupad, mga pangarap kong naimpluwensiyahan mula sa aking mga kaibigan, ang taong gustong-gusto kong makasama, ang ultimate dream ko na pinaglalaanan ng panahon para matupad.

Marami pang iba, di ko na ito maisa-isa pa.


Pero alam mo? Lahat ng 'yun ay pawang lilipas din - maybe not now, not tomorrow but soon... soon it will be gone.


Paano? I guess it's not the question of how but the question of when. Tama, kailan lilipas ang lahat ng bagay at mga "nasa" ng isipan at puso? Pagdating ng araw kung saan - ang kamalayan mo ay huminto na, o pagdating ng panahon na ang lahat ay naglaho na at napalitan ng totoong "kapayapaan".

@billymacdeus (Instagram)

@macdeuz (Facebook Page)

Healing

the thing about healing is that you don't know you've healed
till the same things don't make you cry anymore.  

and the thing about abusers is that they say the same things, 

prick the same wounds over and over again, 
till your scars begin to look like symbols of your victories 
rather than the remnants of a war.  

but your body is not a battlefield, 
it is not a graveyard of everything you lost. 

all blood and sweat and dreams 
of how the only storms we need to come out from 
are the ones inside us. 

you are music even in the noise. 

you are the kind of poetry we only dream about.



~Credits to Meowter Space ( submission )

When you're young, you wish you're old; when you're older, you wish you can turn back time...

When you're young, you wish you're old; when you're older, you wish you can turn back time...

Bakit nga ba?

Dahil kailangan nating masuong sa iba't ibang uri ng panahon upang makamtan natin ang tinatawag na kaalaman.

Pansin mo ba, nung bata tayo - nagmamadali ang ating isipan na sana'y tumanda tayo kaagad? Pagkat nais nating magtamo ng kaalaman at eksperiensiya.

At pansin mo rin na ngayo'y tumatanda na, nais nating balikan ang kahapon hindi dahil itama ang mga maling nagawa natin kundi dahil nakamtan natin ang kaalaman at gagamitin natin ito sa tamang panahon at pagkakataon.

Without these experiences, may it be loneliness, sorrows, fulfillment and happiness - all will just be pieces of the puzzles, scattered around... never completed.

@billymacdeus (Instagram)

@macdeuz (Facebook Page)

Walang Masama Kung Manatili Kang Tapat At Maibigin

Isang aspeto sa tao ang constant change - happening around him and within his self, including his principles and morales.

Pero dalawang bagay ang dapat isaalang-alang na panatilihin - ang pag-ibig at pagiging tapat, para sa 'yong sarili at sa mga paniniwala mo sa buhay (mga prinsipyo at moral).

Sa quarantine life natin ngayon, 'di maiiwasan ang mas lalong pag-iisip ng mga bagay-bagay, introspection at paglilimi-limi. Hayaan mong punuin mo ang 'yong sarili ng katapatan at maging maibigin sa lahat ng pagkakataon.

@billymacdeus (Instagram)

@macdeuz (Facebook Page)

May Bago Kana!

Naaalala mo pa ba? Nung parehas tayong nagtampisaw sa musika
Naaalala mo pa ba? Nung parehas tayong takot na malayo sa isa't isa
Naaalala mo pa ba? Nung binitawan mo ang mga salitang tumatak sa damdamin nating dalawa
Naaalala mo pa ba? Nung lumisan kang walang paalam pero sinubukan kong habulin ka
Naaalala mo paba? Siguro hindi na.


Hindi ko alam kung pa'no tayo dinala ng musika sa pagitan ng "ikaw at ako"
Walang kasiguraduhan kung liliko ba o dediretso
Teka.. MagKA-ibigan paba tayo? Bakit parang Magka-IBIGAN na nga tayo?


Tumigil ang mundo nang sinabi mong ako'y mahal mo
Medyo napaisip ako.. Bakit ako?


Hindi ako maporma kung manamit
Aaminin ko ako'y pangit
Pero ako hahawak ng gitara at sabay tayong aawit
Sabay tayong kakanta hanggang sa tayo'y mangawit


Ang kalangita'y maliwanag
Sing liwanag ng dalawang pusong lumulundag
Lumulundag sa saya't pagmamahal
Na para bang wala na ngang makakapaghiwalay

Sana nga ay huwag nang matapos
Kahit na ang bawat kanta'y may wakas
Umaaasa parin sa wagas
Pinipilit huwag kumalas
Sa mga pangakong iyong ibinigkas

Pero, sa sobrang ganda ng ating awit
Hindi ko na inisip
Na maaari palang managinip nang hindi nakapikit


Gumising ka, gumising ka sa katotohanang wala nga palang tayong dalawa
Gumising ka, gumising ka at iniwan mo akong nag-iisa
Hinanap kita! Hinanap kita sa kalagitnaan ng aking panaginip
Pinipilit kong gumising pero patuloy ang pagsilip
Ng mga larawan nyong dalawa na para bang kayo lang ang masaya..


Eto ako ngayon.. Nakatitig sa inyong dalawa
Sobrang lungkot at parang wala nang gamot
Gabi gabing balisa, basa ang mga unan at araw-araw na nayayamot
Pinipilit bumangon sa pagkalugmok


May bago kana, mukhang matalino sya
May bago kana, sa bagay.. Maitsura sya
May bago kana, dahil nag-iba na ang kanta
May bago kana at bagay kayong dalawa





Original Content Poetry by
Seagull
(you may follow Seagull's  twitter: @daeimnidaa)

Covid19, Kelan Ka Lilipas?

Ano ba'ng nangyari?

Waring lahat ay nagbago, sa isang iglap.
Subalit sa bawat sulok nitong tahanan nami'y walang pinagbago.


Ang kasaysayan, muli na naman bang mauulit?
Pandemyang, ngayo'y lumalaganap sa panahong 'di inaasahan, ni sa hinagap
ito'y magaganap.


Ngunit ang nakakalungkot... gamot at lunas ay sadya pang mailap

Sa kabilang panig naman, unti-unting luminis ating kalikasan
Dulot niyaon ay magandang balita sa likas-na-yaman
Maging nang mga hayop at ng mga halaman

Ako rin baga, ay naiinip na!
Naiinip na! pati mga tao, sa bagal ng oras

Madalas na itanong sa likod ng isipan
"Gaano pa katagal bago ka lilipas?"
Maraming araw na ang nagwakas, sa isip at diwa'y matapos na kaya ito bukas?


Sino ba ang nakakaalam anong dulo nito?
Ni ang kahihitnan nating lahat, nitong paligid at nang buong sanlibutan Lahat ay nakabinbin, naghihintay, nag-aabang.
Kelan ka magwawakas, Covid-19?




® Poetry by
James Riazo

A Paradigm Within A Paradigm

It's not only applicable on a sword per se. Come to think of it...

Lahat ng bagay, o kahit tao, lugar, or anupaman, ay puede mong gamitin ito sa 'yong advantage. Nasa tamang practice lang yan, kung paano mo titingnan ang mga bagay-bagay. Ansabi nga ni Mary Oliver - "Someone i loved once gave me a box of darkness, it took me hundred years to understand that this too, is a gift". I was amazed!!! Ang ganda ng pagkakadeliver ng thought-process niya.

Same lang din kay Sun Tzu - 'yung quote niya sa ibaba, na lifted sa The Art Of War, is as timeless as an essential weapon in our day to day lives - kahit walang giyera.

@billymacdeus (Instagram)

@macdeuz (Facebook Page)

Space We Can Recover, Time Never

I am sure you know who popularized this quote. Pero sa dinami-rami ng nababasa natin sa newsfeed sa FB and other social media platforms on a daily basis, it is wise to filter and feed our minds. Yaong mga posts na kapupulutan natin ng aral.

Mga post na magsisilbing gabay mo sa tamang pakikipaglakbay dito sa mundo, at magsisilbing sandata mo rin upang mas madali mong marating ang gusto mong marating sa buhay na íto.

@billymacdeus (Instagram)

@macdeuz (Facebook Page)

Weak People Never Give Way When They Ought To

Something to ponder upon these days - "weak people never give way when they ought to", whereas, survival of the fittest is quite applicable as we traverse in this pandemic.


Analyzing this thought-process deeper, so if weak people can do that, how much more for the strong ones?

What does it take to command that sheer will-power to un-tame the downhill effect?

@billymacdeus (Instagram)

@macdeuz (Facebook Page)

The Unsung Hymn Of Our Hearts

How many times would i listen to our favorite song?

Before i realize i was too late to bring you back,

I couldn't discern any more between reality and illusion

Or am i just getting stoned by the endless pang of regret?

I wouldn't want you back..., but the crisp, vivid memories

are just so hard to let go, so brief yet full of bliss,

"Do me a favor baby, put down your new God"

the song goes, over and over again,

The melancholic rhythm drowns me,

allowing me to breathe once and for all

To cherish and reminisce

the good times... our downsides

and yes, even the pledge..

the silent intimacy that was never spoken

where the language of action,

murmured in pain and disbelief

and, in glorious affection

to finally submerge the unsung hymn of our hearts

throwback poetry from 2011 

® billymacdeus

Decisiveness

I once read that one of the most important trait of a great leader is "influence". These days, that virtue is a must have. In order to manifest it, one must bring decisiveness to the table. Know what you want, chase for it and grab it as soon as you see in the most opportune time. (You might've read "Who Moved My Cheese", which is quite relatable to this.)


What comes in to mind? Always safeguard yourself first, among others and things of this world. It's not being selfish, instead, it's being assertive because you know deep inside, the only way to move ahead is to put your foot on the door - which will open possibilities for you to take chance on.

@billymacdeus (Instagram)

@macdeuz (Facebook Page)

Respect The People Who Serve You

Sa gitna ng kasamaan at pandemyang wala pang gamot, makikita mo sa mga Pinoy ang pagiging creative at pagiging "adaptable". Likas sa atin ang mapag-malasakitan at mapagpahalaga sa kapuwa.


I hope this virtue amongst us will continue to wave in ripple effects whatever the tide may bring.

Nauuso ang FoodGrabs, Orders Online, Lalamoves, and the likes - i hope in mind that whenever we use such services, we give even the smallest of tips to those folks serving our needs. (well, mas masaya kung mas malaki ang tip, mwahahaha)

@billymacdeus (Instagram)

@macdeuz (Facebook Page)

Coffee Is My Blood - 'sabi ng mga nasa kolsener

Malamig ang panahon, lalo na't naka-lockdown ang karamihan. Walang ibang magawa kundi ang magpalipas ng oras. Ngunit di kumpleto ang pag chillax kung walang kapeng sa amoy pa lamang ay na-eenganyo na ang sense of smell natin.

Go ahead, brew your own, make your own, timplang di 3-in-1, kundi timplang may pagmamahal.

_billymacdeus

Love Endures

Love, 

you'll never wane

you won't age beyond everlasting

🧵@billymacdeus (instagram)

Tiwala Ka Lang Ba?

🧵@billymacdeus

You Are Enough

You're seven years younger

You're still enough for me

Age is not a measure of the ability to love

You are wiser than your years

You are far from the place I live

You're still enough for me

Distance makes us love harder

Together we conquer miles apart

You are not beside me right now

You're still enough for me

Everyday messages gives more presence

Our hearts beat as one in love

You are more than enough my love

You fill my love cup to the brim!

guestpost by Kai Cauilan

_visit her instagram  @indi_pendent8

Only The Love In Your Heart Will Last Forver

_billymacdeus

Still Holding On

As the sun touches the sky, i see my reflection in your eyes
Because you are the sweetest thing, I have ever seen
Never before anything this world hath bring


I played with words to describe you in my mind
And yet this heart cannot fathom of what it is to last
For i yearn, i long and fervently seek you


And no matter what the winds of destiny will share
Or the murmurs of pains and bliss may be
You shall forever, etched in my heart endlessly


_billymacdeus

Lifehack: The Tomato Method

"Men are more ready to repay an injury than a benefit, 

because gratitude is a burden and revenge a pleasure"

˜Tacitus

Strength is how hard you can throw a tomato,

Dexterity is the ability to cut a tomato without cutting yourself,

Constitution is being able to eat a rotten tomato,

Intelligence is knowing that a tomato is a fruit,

While wisdom is knowing not to put in a fruit salad,

Charisma is the ability to sell a tomato-based fruit salad.

And as a bonus, luck is your ability to find a tomato in a field of potatoes.

_lifehack credit goes to /KillerVanDrake from /reddit

_image designs by @billymacdeus (IG)

Bato Ba Ang Puso Mo Para Sa Mga Frontliners?

Lifted from /reddit's artworks

At first thought, parang wala lang -- ang mga ginagawa ng mga frontliners natin sa gitna ng pandemic sa ating bansa, sa buong mundo.

Pero, as you introspect late night sa kalagitnaan ng lockdown, before you slumber in bed, as you turn off the lights... you get to realize na andami nilang sakripisyo.

They are the new warriors of this war-like era where the enemy is not seen, where the enemy battles, not with warheads of hi-caliber gun machines but fights with equality targeting the weakness of health.

Kung hanggang ngayon, wala ka pang realization to change for the better, pagkatapos ng lahat ng mga nangyayari - i guess, bato nga ang puso mo, 'di lang para sa mga lumalaban na nasa ating unahan, kundi maging sa 'yong sarili upang bigyang daan ang panibagong pag-asa.

Clue, if you take a closer look of the image - it's an artwork of pebbles. A stone collage - seemingly true, depicting closeness and happiness - but the truth is, it was masked to divert the mind from reality.





_billymacdeus