LifeHack: Chismis Ethics

courtesy of reddit's /lifeprotips

design and artwork by ˆbillymacdeus and Canva

Imagine This: The Sun Is The Center of Our Solar System

"The stars in the Sky. There can be only one sun at a time. Never obscure the sunlight, or rival the sun's brilliance; rather, fade into the sky and find ways to heighten  the master star's intensity" 

˜ Robert Greene

My blog title says it all, it's a given fact - that the sun is the center of the solar system. It is similar to the way our priorities are set: professionally, personally and intrinsically.

Never outshine the master.



#tipsforTheMind

I reckon, this is the logo of the Yik Yak app (back then when it wasn't defunct yet)

_billymacdeus

Twin Lakes Tagaytay and Thoughts

I wus here with a friend last April 24 of 2019. Checked in, not for "fun times" but more of a celebratory night swimming, slash staycation.

Talks, long ramblings with a bottle of wine from the patio of our room, overlooking the opposites sides of the panelled towers, with a view of the vineyard.

It was all slow, easy-burn, and lowkey. Pampaantok.

I think, i have a comprehensive draft of this post, where more pictures and description of my assessment, or opinion to Twin Lakes Hotel is. (shall i post it soon?)

I luv most, their breakfast - the buffet and the open air placement of tables with a panoramic view outside. While the sun shone from our skins, me wearing sando back then, it wasn't cold AF that morning. It was temperature-friendly to the bones.

I luv second, is the night swimming. It was cold AF at first but when we dove, it's gone. As if the coldness of the night and the water's warm regard all fused into a harmony of niceties - all-in-one conveying a nice "talk"while threading the water; laps everynow and then, chats from the kids swimming with us. It was a complementing night of relaxation and easy peasy thoughts wandering.

It's Saturday - as i wrote this. COVID19 lock down is still in-placed. I wonder what's going on in Twin Lakes now.

Am i hearing the echoed emptiness of a deserted Twinlakes? Or probably, the lights and shadows speak for themselves along the hallways and nooks are just waiting, patiently waiting until the new normal sets-in.

_billymacdeus

Lifehack: Saving a Loosened Flip-flop Hole

Do you remember your Rambo or Spartan or Beachwalk flip-flops?

I guess the reason why i'm sharing is because, i grew up having to fix my old Rambo or Beachwalk or Spartan flipflops when i wus a kid. (No such thing as Havaianas back then)

I can relate.

Not sure if you can relate too. Hahahaha!


But in my time, there were no Gardenia's bread clips (kung meron man, we can't afford it back then). So i'm always ended using a pinitpit na tansan or alambre to twist it around the holes inorder for the lock not to loosen up.


There, childhood feels lang as i saw the image from reddit.





_billymacdeus

Anong Mangyayari After April 30? (Extended Lockdown or Lifted)

Was scrolling my feeds earlier when i came across this from IATF (inter-agency-task-force), signifying their process (at least they are being transparent) on how they are coming up with the decision for the approaching April 30 expiration of the lockdown nationwide.

click image to enlarge

Pero ano nga ba ang desisyon?

Ikaw mismo ang makakasagot niyan, sa pamamagitan ng kasalukuyang kalagayan nio sa inyo-inyong lugar.

Tatlo lang ang puedeng pagpilian:
1. Lift ECQ
2. Modified ECQ
3. Extended ang ECQ


At least meron na tayong idea - how would it pan-out base sa kaniya-kaniya nating lugar at kalagayan ng Covid19 data (infected/deaths/cases/etc).


Just a reminder, matuto tayong pasakop at rumespeto sa gobyerno. We heal as one, we fight as one.


#COVID19




_billymacdeus

Chicharap

chicharap

we were young

we were one

it feels somebody

smilin'

you'll be so high

you'll be flyyyyy yen

it feels somebody

chicharap...

alam ko, sa may Halo-halo house to along BNT - masarap ang chicharap nila dito

_original poetry: billymacdeus

Online Jobs Amidst Covid 19 Crisis

It matters to help, kahit etong re-post na to, makatulong man lang kahit onti sa mga naghahanap ng online jobs.

Huge thanks to reddit PH and the author from IG who consolidated this.





_original post by: billymacdeus

Dear Covid 19,

Dahil sa'yo,
mas lalo kong na-rerealize,


- na ang paghihintay ay talagang kailangan; kahit kakaunti ang pag-asa'y dapat ka paring manghawak at kumapit sa kung anong meron ngayon.


- na ang dating kalayaan (paglabas labas, pamamasyal, pagbili kahit sa tiangge or sa mall, pagbisita sa mga kaibigan, pagpunta sa kapilya, sa bangko, sa trabaho, at iba pa) - na kung saan walang hadlang dahil kahit anong oras, puwedeng lumabas ay sadyang napakalaking pagbabago nang ikaw ay sumapit sa aming kapatagan, sa aming bansa.


'yung dating nagagawang pumunta sa sa kahabaan ng Daang Reyna upang magjogging, ngayon ay tila sa gunita na lamang.

'yung dating pamamalengke nang saglitan ng walang inaalintana, ngayo'y lubhang laging may halong kaba at pag-iingat sa bawat galaw.

'yung dating pag-abot ng sukli at barya tuwing bibili'y, ngayo'y may kalakip nang alinlangan at extra aware na sa kalinisan, kaagad-agad naghuhugas ng kamay o mag-alcohol.

'yung alcohol na dati'y di ko pinapansin tuwing pumupunta ako sa Watsons at Mercury - ngayo'y out of stock lagi na.

'yung dating walang paki kung humawak ng pinto or door handles sa public places... ngayo'y halos, ayaw konang humawak.

'yung mga panahong puede kang makipaghandshake, at 'di na magawa ngayon dahil most of the time nasa loob na nang tahanan - na halos ang nakikita mo na lamang ay ang 'yong sariling pamilya; kung lumabas man ay kapwa mga estranghero na lamang na busy din sa pagbili ng kani-kaniyang pangangailangan.

'yung dating 'di alintana kung masikip man ang pampasaherong jeep, makasakay lang... ngayo'y pati ang public transportation ay tuluyan nang walang serbisyo. Kaya, naisip ko minsan - ang aking kapuwa, nagalalakad sa gitna ng kainitan araw - makapunta lang sa grocery store.

'yung mga panahong excited ako pagsapit ng Huwebes at Linggo kase tutupad ako papuntang kapilya, na ngayo'y 'di na puede dahil kailangang sumunod sa batas at para sa kaligtasan ko at ng kapuwa ko Filipino at mga kapanampalataya.

'yung mga times na kahit gabi, puede akong lumabas upang samahan ang aking babylove na alagang aso para makalanghap ng simoy ng hangin sa gabi at ma-enjoy ang walk at night - na ngayo'y bawal na.

marami pang iba... 
di ko na maisa-isa pa...

subalit ang 'di maalis sa isipan ko - ay paano na nakakatawid ang mga kababayan kong naudlot ang pinagkakakitaan?

alam ko, may tulong ang gobyerno namin subalit 'di naman 'yun kasapatan Covid. Maya't maya nauubos kaagad ang pantawid-gutom. Sa loobin ko, isinasama ko nalang sila sa aking mga panalangin.

at ang mga nakakariwasa nama'y wish ko na sana'y di sila makalimot, tumulong... kahit sa kaunting paraan, maibsan lang ang lungkot at bagabag ng mga nawawalan.

simple lang naman kung paano ako mamuhay noon, Covid.

ngunit simula nung dumating ka - lahat ng kasimplehan ng pamumuhay na naranasan ko, mukhang ipinagkakait mo pa.

'di naman kita sinisisi, sa totoo lang, mas marami pa akong na-rerealize habang nagtatagal ka sa aming lupain.


- natutunan kong maging mapag-tiis, mapagpasensiya, at higit sa lahat - umasa: na ang 'yong pagsapit ay may kabuluhan, may dahilan kung bakit ka nandito sa bansa namin o maging sa ibang mga bayan at mga banyagang lupain. 


- naintindihan ko rin at na-appreciate ang dulot mo; tulad ng pagkonti ng polusyon; ngayo'y nababalita na amin nang natatanaw ang mga mountain ranges... mga kabundukan na dati'y nababalot ng smog.


nababalitaan ko rin na mas naging bonded ang mga pamilya at nagkakaroon ng quality time - sana lahat, sana gawin ng lahat ang pagkakataong ito upang mas lalong tumatag at lumakas ang pamilyang Filipino tungo sa pagkakaisa.

akin ding nawiwika sa pamamagitan ng panulat na ito, ang pagtayo ng mga heroes in this pandemic era... mga front liners kung tinatawag - mula sa mga propesyong medikal, mga nurses, doktors atbp, maging nang mga kababayan kong sa unang tingin ng nakararami, 'yung hindi blue or white collar jobs ay parang mababa ang antas, subalit ngayun, tulad ng pagiging isang janitor (na nagmementena ng kalinisan), or bagger or cashier sa mga grocery stores - ay lubhang napakahalaga nila. 

kung wala sila ngayon - saan kaya tayo pupulutin?

naalala ko ung usapan namin ng isang cashier nung nakaraang mag-grocery ako last week. kinumusta ko siya.., ang haba kase ng pila at halos 2 hours na akong nakatayo ngunit siya - mukhang kanina pa nagseserve ng mga customers sa pila. kinurot ng bahagya ang aking puso nung sabihin niya "ayos lang naman Sir, kanina pa ako rito pero masaya naman akong paglingkuran ang mga customers namin para may makain din ang pamilya nila kase balita ko, nagkakaubusan na ng stocks sa ibang store"



Covid, siguro marami pang ibang may karanasang positibo simula nung ikaw ay dumating, ang sa kin ay 'di ko na mabanggit lahat. Subalit patuloy kong nililimi sa aking sarili ang iba pang introspeksiyon ng 'yong pagkalat.


- maaaring sa karamihan ay go-with-the-flow, 'yung iba siguro'y 3-5 steps in advance na ang kanilang mga plano kung mas lalala pa ang sitwasyon, 'yung iba naman siguro'y nag-aalala ng matindi or baka may iba na nadedepress na.




Kaya, Covid - kung maaari sana, pagkatapos ng lahat ng ito -

natuto na kaming tunay

naimulat sa 'min ang tamang aktuwasyon pag normal na uli ang lahat

na 'yung iba naming kababayan - sana 'di nawawalan ng pag-asa

na patuloy manghawak at manalig - na maayos din ang lahat

na pagdating ng panahon - madaling bumalik sa normal

pagdating ng araw - ang ngiti parin ang sisilay sa aming mga labi

at mapupuno pa rin ang aming puso, ng kagalakan.

pagdating ng araw...













_original composition by: billymacdeus